Sultan Salahuddin Ayyubi : The great champion of human rights (Sultan Salahuddin Ayyubi: de grote voorvechter van mensenrechten)
Sultan Salahuddin Ayyubi
Sultan Salahuddin Ayyubi of Saladin (volgens Western World) werd geboren in 1137 in de stad Tikrit (het huidige Irak). Hij wordt beschouwd als een echte moslimheld die de stad Jeruzalem op christenen heeft veroverd. Hij wordt niet alleen herinnerd om zijn dapperheid, heldendom en genialiteit als soldaat, staatsman en militair leider, maar ook om zijn tolerantie, genade en gerechtigheid.
Hij was de stichter van de Ayyubid-dynastie. Hij was de eerste heerser in de islamitische wereld die werd geroepen als de bewaarder van de twee heilige moskeeën. Veel van de geleerden beschrijven hem als de de facto kalief van de islam. Op het hoogtepunt van zijn macht omvatte zijn rijk Egypte, Syrië, Boven-Mesopotamië, de Hejaz, Jemen en andere delen van Noord-Afrika.
Duizenden levens redden door de overgave van Jeruzalem te aanvaarden
Na een vernederende nederlaag te hebben toegebracht aan de christelijke legers in de Slag bij Hattin, belegerde het sterke en grote leger van Sultan Salahuddin Jeruzalem. Het was duidelijk dat het moslimleger binnenkort de stad zal veroveren. Toen hij de situatie zag van uit de hand lopen, de leider van de verdediging van Jeruzalem, ontmoette Balian sultan Salahuddin met een gezant.
Tijdens de onderhandelingen dreigde Balian de sultan dat als niet aan zijn onvoorwaardelijke eisen van overgave wordt voldaan, hij de hele moslimbevolking van 5000 in de stad zal doden en de islamitische overblijfselen en structuren daar zal vernietigen. Hiermee maakte Balian duidelijk dat hij zich helemaal geen zorgen maakte over het lot van de christenen die in de stad aanwezig waren, omdat het slechts een kwestie van dagen duurde voordat het leger van de sultan de hele stad zou zijn binnengekomen.
Aan de andere kant was sultan Salahuddin een ware volgeling van de profeet Mohammed (vzmh) en wilde zo veel mogelijk causaliteiten vermijden. Hij was een genie van oorlog en vrede en in plaats van zijn woede te tonen, toonde hij genade en na enige discussie werd een afspraak gemaakt dat de christenen een heel klein bedrag zouden betalen en de stad mogen verlaten.
Deze daad van barmhartigheid heeft niet alleen het leven van 5000 moslims gered, maar ook de hele christelijke bevolking in de stad van de woede van het moslimleger dat het spoedig zou hebben ingehaald.
Vreedzame overgave van Jeruzalem aanvaarden
De wreedheden tegen de moslims na de eerste kruistocht waren nog steeds in de hoofden van de mensen aanwezig. Zelfs de christelijke historicus beschreef de eerste kruisvaarders als massamoordenaars. Volgens Tyreman heeft hij in zijn boek ‘God’s War: A New History of Cursades’ de afslachting van de moslim van Jeruzalem beschreven als “een nevenschikking van extreem geweld en gekweld geloof”. Andere historici hebben voorbeelden genoemd van paarden die in het bloed van de moslimbevolking zwemmen. Tyerman heeft verder gezegd: “De slachting duurde dagen; Moslims werden zonder onderscheid vermoord, en Joden die hun toevlucht hadden gezocht in hun synagoge stierven toen deze door de kruisvaarders werd platgebrand. “
Al deze gebeurtenissen vonden slechts 88 jaar geleden plaats en de hele christelijke bevolking was erg bang of sultan Salahuddin zijn belofte zou houden of niet. Sultan Salahuddin Ayyubi was een echte moslim en een man van zijn woorden en daarom hield hij zich aan zijn belofte. Niemand raakte gewond tijdens de overgave en de volledige overgave van Jeruzalem verliep vreedzaam.
Het losgeld van vijandige soldaten betalen
Volgens de overleveringsovereenkomst moest het christelijke leger een som van 30.000 dinar aan de sultan betalen als losgeld. Het elite leger betaalde dit bedrag en verliet de stad. Maar de meeste arme soldaten waren niet in staat het losgeld te betalen. Ze hadden geen hoop meer en hun families kwamen de sultan ontmoeten om zijn genade. Volgens Malcolm Cameron Lyons heeft hij in zijn boek ‘Saladin: The Politics of the Holy War’ gezegd dat sultan Salahuddin zelf het losgeld van honderden christenen betaalde en hen de gelegenheid gaf de stad te verlaten. Moslimhistorici noemen een veel groter aantal en zijn van mening dat Sultan het losgeld van duizenden soldaten heeft betaald.
